به موجب ماده 656 قانون مدنی وکالت عقدی است که به موجب آن یکی از طرفین، طرف دیگر را برای انجام امری نایب خود می نماید. طرفین عقد وکالت عبارتند از موکل یعنی اذن دهنده و وکیل یعنی ماذون. وکالت عقدی جایز می باشد و هریک از طرفین که بخواهند می توانند عقد وکالت را فسخ نمایند. اما اگر وکالت بلاعزل شود از عقد جایز به عقد لازمی تغییر ماهیت می دهد که دیگر به سادگی امکان فسخ آن وجود نخواهد داشت.

وکالتنامه های بلاعزل توسط دفاتر اسناد رسمی تنظیم و به رشته تحریر در می آیند. وکالت بلاعزل همانند وکالت ساده با فوت یا جنون طرفین منفسخ و ازبین می رود و باطل می شود. نکته آخر آنکه وکالت بلاعزل در امور جزئی داده شود نه کلی