ممانعت از خروج فرزند از کشور

ممانعت از خروج فرزند از کشور: فرزند تا زمان رسیدن به سن قانونی مورد نظر ، تحت سرپرستی و حضانت ولی خود می باشد. ولی قهری فرزند شامل پدرو جد پدری مسئول و سرپرست وی می باشد و ایشان حق اعمال تصمیم در امور مالی و غیرمالی برای فرزند را دارند.

یکی از تصمیماتی که در حوزه ی اختیار ولی قهری است مساله خروج از کشور فرزند می باشد . اگر حضانت فرزند با پدر یا مادر باشد، باید همانطور که در قانون تصریح شده با هماهنگی طرف مقابل محل اقامت فرزند را تغییر دهند.

عمل خلاف این قاعده

عمل خلاف این قاعده موجب تضییع حق طرف مقابل که حق ملاقات دارد، می گردد. بنابراین در مقاله ممانعت از خروج فرزند از کشور باید بیان داشت  هرگاه ولی بدون مجوز دادگاه و تسلیم تامین خواسته به دادگاه اقدام به خروج از کشور نماید، در این صورت کسی که حق ملاقات دارد می تواند با درخواست و اخذ دستور موقت از دادگاه ، مانع خروج از کشور شود تا در این مورد دادگاه تصمیم گیری و رای اتخاذ کند.

شایان ذکر است در صورتی که دادگاه خروج فرزند از کشور را بنا به مصلحت و نفع او بداند، به موجب قاعده لاضرر می تواند اجازه به خروج از کشور برای فرزند صادر کند.

ماده ۴۲ قانون حمایت خانواده

ماده ۴۲ قانون حمایت خانواده  درباره ممانعت از خروج فرزند از کشور مقرر کرده: «صغیر و مجنون را نمی‌توان بدون رضایت ولی، قیم، مادر یا شخصی که حضانت و نگهداری آنان به او واگذار شده است از محل اقامت مقرر بین طرفین یا محل اقامت قبل از وقوع طلاق به محل دیگر یا خارج از کشور فرستاد، مگر اینکه دادگاه آن را به مصلحت صغیر و مجنون بداند و با در نظر گرفتن حق ملاقات اشخاص ذی‌ حق این امر را اجازه دهـد. دادگاه در صـورت موافقت با خـارج کردن صغیـر و مجنون از کشور، بنابر درخواست ذی ‌نفع، برای تضمین باز گرداندن صغیر و مجنون تأمین مناسبی اخذ می‌کند.»

برای سهولت در امر خروج فرزندانتان، از وکلای مجرب در این امر بهره مند شوید.