مسئولیت در سقوط هواپیمای 707 بوئینگ ارتش

در ۲۴ دی ماه ۱۳۹۷ سانحه هوایی در اطراف فرودگاه فتح کرج رخ داد و یک فروند بوئینگ ۷۰۷ باری ارتش جمهوری اسلامی ایران که از بیشکک قرقیزستان عازم فرودگاه پیام کرج بود، به اشتباه در فرودگاه فتح به زمین نشست و خلبان به علت نقص فنی در سیستم ترمز هواپیما نتوانست هواپیما را روی باند کنترل کند. مسئولان می‌گویند دومین علت سقوط این هواپیما این بوده که زمان ورود به باند فرودگاه فتح، نتوانسته هواپیما را کنترل کند و در انتهای باند از مسیر خارج شده و سپس دیواره فرودگاه و پس از آن به شهرک مسکونی برخورد کرده‌است.

این هواپیما دارای ۱۵ نفر خدمه بوده و در حال حمل گوشت از کشور قرقیزستان به ایران بوده‌است.

تحلیل حقوقی:

بررسی مسئولیت در سقوط هواپیمای بوئینگ ارتش

متصدی حمل و نقل در این حادثه سازمان امنیت هوایی ارتش یا به اختصار « ساها » می باشد. به موجب مواد 17 تا 21 کنوانسیون ورشو 1929 مبنای مسئولیت متصدی حمل و نقل هوایی فرض تقصیر می باشد.

این بدان معناست که چنانچه در مدت مسئولیت متصدی خسارتی به کسی وارد شود اصولا متصدی مسئول است مگر اینکه ثابت نماید خود یا عوامل تصدی تمامی تدابیر لازم را برای جلوگیری از وقوع حادثه را اتخاذ نموده اند.

به موجب کنوانسیون ورشو مسئولیت متصدی زمانی محقق می شود که خسارات مزبور داخل هواپیما حادث شود. در خصوص فوت، جرح یا خسارات بدنی ماده 17 کنوانسیون ورشو بیان می دارد: متصدی حمل و نقل مسئول خساراتی است که در صورت فوت یا جرح یا هر آسیب بدنی دیگری متوجه مسافر گردد، مشروط بر آن که حادثه منجر به خسارت در داخل هواپیما رخ داده باشد.

به موجب ماده 18 کنوانسیون ورشو، سازمان امنیت هوایی ارتش به عنوان متصدی حمل ونقل در خصوص خسارات وارده بر لوازم و اجناس و کالاهای موجود در هواپیما نیز در صورت انهدام یا مفقود شدن آنها مسئولیت دارد. مشروط بر آنکه حادثه ایجاد کننده خسارت حین حمل و نقل هوایی حادث شود.

جبران خسارت مطابق کنوانسیون ورشو به دو شکل امکان پذیر است:

اول: چنانچه بر اساس خطای غیر عمدی خساراتی ایجاد شود که در این فرض خسارت تا میزان معینی قابل پرداخت است.

دوم: چنانچه خسارات وارده عمدی یا خطای متصدی حمل و نقل باشد در این مورد، جبران خسارت محدود به میزان مشخصی است که در کنوانسیون نیست و می بایست توسط متصدی جبران شود.